گرداب- مطمئنا فیلم‌های "جیمز باند" را تماشا کرده‌اید. جیمز باند مأمور مخفی دستگاه جاسوسی انگلیس بود که در فیلم‌های 007 ایفای نقش می‌کرد. دلیل اقبال این فیلم ابزارهای جاسوسی پیشرفته‌ای بود که باند برای انجام مأموریت‌های خود از آنها استفاده می‌کرد.

اما با پیشرفت فناوری و ابداع تجهیزات نوین و پیشرفته دیگر کسی به فیلم‌های جیمزباند علاقه ندارد چرا که این ابزارهای جاسوسی به راحتی قابل تهیه هستند و هر روز انواع پیشرفته‌تری از آن در اختیار مردم قرار می‌گیرد گویی هر فرد یک جیمز باند شده است. این ابزار چنان در تار و پود زندگی مردم عصر دیجیتال تنیده‌اند که تبدیل به تیغ دو لبه شده‌اند. به طوری که از یک سو برای تسهیل ارتباطات بین فردی تولید و از سوی دیگر به عنوان ابزاری برای جاسوسی و شنود به کار گرفته می‌شوند. اگرچه این ابزار نظیر دوربین‌های جاسوسی، دوربین‌های مدار بسته، دستگاه‌های ضبط صدا، ردیاب موبایل، جی‌پی‌اس و شنود صوتی در دسترس عموم مردم قرار دارد اما همین ابزار تله و طعمه‌ای برای جاسوسی و شنود به وسیله گردانندگان شبکه‌های جهانی ارتباطی نظیر مخابرات و اینترنت و غیره می‌شوند.

شاید با شنیدن کلمه جاسوسی و اینکه هر وسیله‌ای در اطراف ما توان تبدیل شدن به یک ابزار جاسوسی را دارد، منتقدان بسیاری این تفکر را "توهم توطئه" بنامند. اما باید به این نکته توجه داشت که منظور از جاسوسی، همواره انجام عملیاتی پیچیده مانند آنچه که در رسانه‌ها به عنوان جاسوسی مطرح می‌شود، نیست. همین که موقعیت مکانی شما و یا شماره‌های تلفن همراه شما، به وسیله شرکت سازنده موبایل قابل دسترسی است، خود یکی از جنبه‌های جاسوسی از شهروندان است که در رده جاسوسی غیرفعال (passive) جای می‌گیرد که تنها به گردآوری و ذخیره داده‌ها بدون هدف عملیاتی اختصاص دارد.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سایبر، اينترنت به "بزرگ‌ترين ماشين جاسوسی و پایش اطلاعات" جهان تبديل شده است و این در حالی رخ می‌دهد که به طور روز افزون شاهد اين هستيم كه اطلاعات شخصي بيشتر افراد نسبت به هر زمان ديگري در اينترنت قرار دارد و آن را به مثابه گنجینه با ارزشی از اطلاعات تبدیل کرده است.

دهه 60 میلادی را می‌توان دهه پیدایش اینترنت نامید. آمریکا با هدف نظارت مجازی بر جهان و پس از ارائه اینترنت در دهه 90 میلادی با گسترش شبکه های اینترنتی در سراسر جهان، میلیاردها نفر را در دام تارهای عنکبوتی سیستم اطلاعاتی خود گرفتار کرد. طبق گزارشی که در سال 2011 منتشر شده در حال حاضر حدود 2 میلیارد و 200 میلیون نفر در جهان از اینترنت استفاده می‌کنند؛ یعنی چیزی حدود یک سوم جمعیت کل جهان.

با استفاده روز افزون اینترنت در زندگی روزمره و پیوند خوردن دنیای حقیقی و دنیای مجازی و نفوذ اینترنت و فناوری‌های نوین در زندگی مردم دنیا، حاکمان اینترنت اگر چه بر حفظ حریم خصوصی تاکید می‌کنند، اما به راحتی به تمامی ابعاد و زوایای زندگی افراد دسترسی پیدا کرده‌اند. این امکانات فرصت طلایی را برای جاسوسی از تمامی مردم دنیا برای آمریکا به وجود آورد. اما چرا اینترنت؟

ورود اینترنت به تمام زوایای زندگی روزمره با هدف کنترل بیشتر
اینترنت را می‌توان دریچه نفوذ به افکار و قلب‌ها دانست چرا که بسیاری از افراد افکار، اطلاعات شخصی، اطلاعات مهم، ارتباطات، احساسات، خواسته‌ها و بسیاری موارد دیگر را به راحتی در آن منتشر و آن را دو دستی تقدیم سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی می‌کنند. آمریکا نیز با برنامه‌ای مدون و چند مرحله‌ای اقدام به بسترسازی استفاده از اینترنت در تمامی ابعاد زندگی واقعی و سایبری مردم جهان به وسیله لوازم و ابزار ارتباطاتی و الکترونیکی، بدون آنکه توجه و واکنش منفی افراد را برانگیزد کرد و توانست به خصوصی‌ترین زوایای زندگی آنها دسترسی و تسلط پیدا کند. در واقع هر وسیله‌ای که قابلیت اتصال به اینترنت را داشته باشد از آن می‌توان به عنوان یک ابزار جاسوسی و شنود و پایش استفاده کرد.

بر اساس قوانینی که دولت آمریکا وضع کرده، مدیریت شبکه های اینترنتی باید تمامی اطلاعاتی را که در شبکه جهانی رد و بدل می‌شود کنترل کرده و از آن‌ها استفاده لازم را به عمل آورد. بنابراین دیگر جای تعجب نیست، دولت آمریکا که خود را حافظ امنیت جهانی می‌داند، برای حفظ امنیت دو دنیای مجازی و حقیقی، اطلاعات مورد نیازش را با این توجیه از شبکه های اینترنتی به دست آورد.

دولت ایالات متحده آمریکا عملا حاکم مطلق دنیای مجازی است. حاکم تمامیت خواهی که با در اختیار داشتن مدیریت منابع اینترنتی، مدیریت خدمات اینترنتی نظیر دامنه و فضای میزبانی به خوبی این فرصت را دارد، از تمام وقایعی که در شبکه جهانی رخ می‌دهد، مطلع شود.


شبکه های اجتماعی؛ تکمیل فرمهای جاسوسی به دست خود کاربران
با ظهور رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و یکپارچگی سرویس‌های ارائه دهنده ایمیل و فضاهای مجازی و چت روم‌ها، جاسوسی آمریکا وارد فاز پیشرفته تر و مراحل پایانی خود شد. با توسعه لوازم الکترونیکی هوشمند نظیر تلفن‌های همراه، تبلت‌ها و لوازم خانگی هوشمند همچون تلویزیون، کنسول‌های بازی و غیره که همگی امکان ارتباط با اینترنت را دارند، مرحله جدیدی در جاسوسی سایبری آغاز شد و آن تلفیق و یکپارچگی انواع رسانه‌های اجتماعی و سرویس‌های ایمیل در چنین دستگاه‌هایی است که چرخه جاسوسی را به طور چشمگیری کامل می‌کند.

برای مثال تلفن‌های همراه هوشمند بهترین ابزار برای جاسوسی سایبری شده‌اند. چرا که شما تنها با یک تلفن هوشمند که قابلیت اتصال به اینترنت را دارد، می‌توانید وارد شبکه‌های اجتماعی و ایمیل‌های خود شوید و به فعالیت بپردازید. این مسئله شنود و پایش را بسیار راحت می‌کند.

چرا که:

1. به راحتی مکالمات و ارتباط تلفنی شنود می‌شوند.

2. از طریق جی‌پی‌اس موقعیت مکانی و جغرافیایی شناسایی می‌شود.

3. از طریق فعالیت‌های اینترنتی متوجه افکار و احساسات و برنامه‌ها و کارهایی که انجام می‌دهید، می‌شوند.

استفاده از اینترنت روز به روز در حال گسترش است، توسعه تلفن‌های همراه هوشمندی که قابلیت ارتباط با فضای مجازی و سایبری را دارند از این جهت رو به گسترش است که علاوه بر اینکه هویت فرد وارد شده به فضای مجازی مشخص می‌شود بلکه با استفاده از سیستم موقعیت‌یاب جهانی، GPS، موقعیت مکانی فرد نیز مشخص می‌شود.

در ادامه این گزارش به بررسی ابزارهای نوین جاسوسی و پایشی که با ترکیبی از لوازم الکترونیکی هوشمند و اینترنت و نرم افزارهای اینترنتی در زندگی روزمره از آنها استفاده می‌شود، پرداخته خواهد شد.

تلفن‌های همراه هوشمند

تلفن‌های همراه هوشمند در چند سال اخیر جهش چشمگیری از نظر فناوری و امکانات داشته‌اند و همین امر آنها را به یکی از مجهزترین و پیشرفته‌ترین ابزار جاسوسی و پایشی تبدیل کرده است. ابزار جاسوسی چند کاره‌ای که همه نیازهای جاسوسی و پایشی را فراهم می‌آورد. یک تلفن همراه هوشمند معمولا دارای دوربین پیشرفته، مکان‌یاب جغرافیایی، ضبط کننده صدا، سیستم عاملی با قابلیت نصب انواع نرم افزارهای آف‌لاین و آن‌لاین و اتصال به اینترنت به روش‌های مختلف است. این امکانات به راحتی امکان پایش مکانی و ارتباطی و مکالمات را به راحتی در اختیار سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی می‌گذارد.

مکان‌یاب یا جی‌پی‌اس

یکی از این موارد ریزتراشه‌ای است که شرکت برادکام کورپریشن (Broadcom Corp.) برای گوشی‌های هوشمند تولید کرده که با تعبیه آن در تلفن‌های همراه هوشمند می‌توان دقیق‌ترین موقعیت مکانی افراد را با اختلاف چند سانتیمتر تعیین کرد.¹

اگرچه این فناوری برای مکان‌یابی در هنگام رانندگی امکانات بسیار با ارزشی را به افراد می‌دهد اما در واقع این تکنولوژی بیشتر برای سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا کاربرد خواهد داشت تا اطلاعات دقیق‌تری از آمریکایی‌ها داشته باشند. نمونه‌ای از این پایش‌ها افشای ثبت پنهانی موقعیت مکانی تمامی کاربران "آیفون" در گوشی و پایگاه‌های داده‌ای شرکت "اپل" بود که با رسوایی آن نگرانی‌های عمیقی را در سراسر جهان و کارشناسان به همراه داشت.

نرم افزارهای جاسوسی و پایشی

با فراگیر شدن رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نظیر "فیس‌بوک" و "توئیتر"، نرم افزارهای این سرویس‌ها نیز به تلفن‌های هوشمند سرازیر شده‌اند. افراد با درج اطلاعات، افکار و عقاید و برنامه‌های روزانه خود از طریق شبکه‌های اجتماعی، به دستگاه جاسوسی آمریکا امکان پایش آنی تمامی جنبه‌های زندگی شخصی افراد را می‌دهند. از موقعیت مکانی گرفته تا مکالمات و ارتباطات و افکار و عقاید و فعالیت‌هایی که قرار است در آن لحظه انجام دهند. از این رو تلفن‌های هوشمند به بزرگ‌ترین دام شبکه جاسوسی آمریکا تبدیل شده‌اند که به سادگی همگان را به کام خود فرو می‌کشند.

آمریکا چگونه جاسوسی سایبری انجام می‌دهد؟
مطالعه جدید "شورای مطالعات اطلاعاتی مدیترانه" در سال 2012 نشان می‌دهد که استفاده از رسانه های اجتماعی به مثابه ابزاری پیشرو و جدید در جمع آوری اطلاعات تاکتیکی از منابع آشکار است.

یکی از محققان این تحقیق به نام "جوزف فیتساناکیس" ابراز می‌دارد: در این مطالعه ما نشان می‌دهیم که فیس‌بوک، توئیتر، یوتیوب و دیگر شبکه های اجتماعی از دید سازمان‌های اطلاعاتی به عنوان کانال‌های شدیدا باارزشی برای کسب اطلاعات به حساب می‌آیند. ما یافته های خود را بر اساس سه مطالعه موردی اخیر بنا می‌کنیم که به عقیده ما عملکرد اطلاعاتی شبکه های اجتماعی را نشان می‌دهند.

البته آنچه در این مطالعه بدان اشاره نمی‌شود، استفاده سازمان‌های جاسوسی از شبکه های اجتماعی برای اهداف دیگر است. این مطالعه مخاطب را به باور این تفکر سوق می‌دهد که شبکه اجتماعی تنها یک ابزار جمع آوری اطلاعات هستند.

فیس‌بوک؛ بانک اطلاعاتی ارزشمندی در دستان سرویس های اطلاعاتی است.

"جولیان آسانژ" فیس بوک را گسترده‌ترین ابزار جاسوسی ساخت دست بشر نام گذاری کرده است. حتی اگر سازمان‌های جاسوسی آمریکا در ایجاد فیس بوک نقشی نداشته باشند، اما اکنون از این شبکه برای جمع آوری اطلاعات شخصی چند صد میلیون انسان با اندک هزینه ای اقدام می‌کند. البته جاسوسی از شهروندان فقط با اراده مدیران سایت‌های اینترنتی نیست بلکه این روند حتی ناخواسته و با وجود اعتراضات این سایت‌ها ادامه دارد و هر روز نظارت بر فضای مجازی در آمریکا بیشتر می‌شود.

موسس وب سایت "ویکی لیکس" می‌گوید:

«فیس‌بوک تنفرآمیزترین ابزار جاسوسی است که تاکنون ایجاد شده‌است. هر کس که نام و مشخصات دوستان خود را به شبکه اجتماعی فیسبوک اضافه می‌کند باید بداند که به شکل رایگان در خدمت دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکاست و این گنجینه اطلاعاتی را برای آنها تکمیل می‌کند.»⁹

به گفته وی فیس‌بوک یک گنجینه اطلاعاتی بسیار بزرگ از نام و پیشینه افراد است که کاربران آن را به شکل داوطلبانه در اختیار این شبکه اجتماعی قرار می‌دهند ولی این ابزار به وسیله دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا مورد بهره برداری قرار می‌گیرد. دسترسی این دستگاه‌های اطلاعاتی به اطلاعات ذخیره شده در فیسبوک آن را به یک ابزار خطرناک بدل کرده‌است.

البته باید گفت این نخستین بار نیست که دولت آمریکا در زمان معاصر مقادیر عظیمی اطلاعات را جمع آوری و در پروژه های گوناگون به بررسی دقیق آنها می‌پردازد.

آگاهی جامع اطلاعاتی، بررسی روند ارتباطات شهروندان
در طول مأموریت دولت "بوش"، "آژانس امنیت ملی" استخراج داده های مربوط به میلیون‌ها شهروند آمریکایی (مکالمات تلفنی، نامه های الکترونیک، فکس و دیگر منابع) را با هدف به اصطلاح کشف اعضای احتمالی شبکه های تروریستی و نظارت بر آنها، در قالب برنامه ای سری بدون مجوز قضائی آغاز کرد. دولت مزبور همچنین کوشید پروژه عظیم دیگری را با نام "آگاهی جامع اطلاعاتی" و به منظور ایجاد یک پایگاه اطلاعاتی دیگر با هدف جست‌وجوی الگوهای رفتاری و یا گرایش‌های موجود در نامه های الکترونیک، مکالمات تلفنی، معاملات مالی، اطلاعات مربوط به روادیدها و غیره و در نتیجه شناسایی به اصطلاح "دشمنان"، به اجرا درآورد. این برنامه پس از مشاهده واکنش بسیار منفی مردم، از سوی کنگره متوقف شد.

حال، در شمار پروژه های جاسوسی رنگارنگ آمریکا که هدفی جز کنترل کامل شهروندان خود و جهان را دنبال نمی‌کنند، می‌توان به عملیات این کشور در جهت کنترل شبکه های اجتماعی اینترنت اشاره کرد.

این گونه پروژه‌ها شهروندان را چه در آمریکای لاتین و چه در آمریکای شمالی و یا دیگر کشورهای جهان به شدت نگران و مضطرب ساخته است، چرا که نقطه آغازین نظارت گسترده بر مردم را تجاوز به حریم خصوصی و اجتماعی آنان و نقض آزادی فردی و حقوق شخصی تشکیل می‌دهد.

این اندیشه که سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی بر زندگی شهروندان نظارت کامل داشته، آنها را مظنونانی بالقوه قلمداد کنند و بدین شکل از اقدامات خشونت آمیز آینده جلوگیری به عمل آورند، بسیار مستبدانه است و دکترین امنیت ملی را به خاطر می‌آورد. چنین به نظر می‌رسد که دستگاه امنیت ملی آمریکا با اجرای پروژه های بیش از پیش مداخله گرانه و ضددموکراتیک خود روز به روز گسترش بیشتری می‌یابد، تا بدانجا که دیگر از کنترل خارج شده است. حال که شهروندان بسیاری کشورها بیش از هر زمان نسبت به نظام‌های خود خشمگین اند، به اقدامات اعتراض آمیز روی می‌آورند و خواستار تغییرات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی‌اند، لازم است تمامی این پروژه‌ها شناسایی و به چالش کشانده شود.

در واقع هر کاربر شبکه اینترنت، به محض اتصال به این شبکه و با هر کلیک ناخواسته انبوهی از اطلاعات شخصی و غیر شخصی را به گردانندگان آن می‌دهد یا در واقع از وی این اطلاعات را می‌ربایند. کارشناسان کامپیوتر اظهار می‌کنند حتی نصب محیط‌هایی مانند ویندوز، با اتصال به اینترنت کلیه اطلاعات کاربر و عملیات اینترنتی وی را به شرکت عامل؛ یعنی "مایکروسافت" منتقل می‌سازد و تنها در بعضی از مواقع است که هشداری مبنی بر دزدی اطلاعات دریافت می‌شود.

شیوع سایت‌های شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های اشتراک تصاویر ویدئویی دولت آمریکا را تشویق کرده است که تأثیر بیشتری بر ساختار سیاسی کشورهای‌ دیگر بگذارد، ضمن اینکه بخش قابل‌توجهی از جمع‌آوری اطلاعات و نشان کردن کیس‌های جاسوسی و به کارگیری آن‌ها در شبکه‌هاي اجتماعی از جمله فیس‌بوک اتفاق می‌افتد.

در زمان انتخابات ایران، کاربران ایرانی بالای 90 درصد مخاطبان توئیتر را تشکیل می‌دادند. پس از انتخابات ایران، 400 میلیون توئیت در کتابخانه ملی آمریکا، برای بررسی و تحلیل محتوا ثبت شد. این نشان‌دهنده جمع‌آوری پیشرفته و آنالیز دقیق اطلاعات است.

"رابرت گیتس" وزیر دفاع آمریکا در ژوئن 2009 اعلام کرد، تکنولوژی‌های رسانه‌های اجتماعی همچون توئيتر که نقشی حیاتی در مستندسازی و هماهنگی اعتراضات در ایران به ویژه تهران داشتند، یک دارایی استراتژیک عظیم برای آمریکا محسوب می‌شوند.

آژانس امنیت ملی (National Security Agency) مشهور به NSA یک آژانس دولتی در آمریکا است که زیر نظر وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا اداره می‌شود.

وظیفه اصلی این آژانس نظارت بر مخابرات و فعالیت‌های ماهواره‌ای و کشف رمز است. طبق قانون، فعالیت‌های جاسوسی این آژانس محدود به روابط خارجی و تنها جاسوسی ارتباطات است و جاسوسی انسان را شامل نمی‌شود.

شنود دائم ارتباطات از راه دور، در سراسر جهان (موبایل، فکس، ایمیل و ارتباطات انفورماتیک) و همچنین دریافت و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای، در حوزه وظایف سازمان امنیت ملی آمریکا (NSA) است. این آژانس، صد هزار نفر نیرو در استخدام خود دارد که این افراد در مراکز مختلف در آمریکا و ایستگاه‌های شنود مستقر در خارج، به کار مشغول‌اند.

NSA با مشارکت آژانس‌های مشابه در انگلستان، کانادا، استرالیا و زلاندنو تحت عنوان گروهی با نام "یوکوزا" (UKUSA) به‌ صورت گسترده‌ای بر روی سیستم‌هایی به نام "اشلون" (ECHELON) کار می‌کنند که توانایی مانیتور کردن بخش عظیمی از ارتباطات تلفنی، فکسی و داده‌ای جهان را دارد.

در این زمینه، مدیر این آژانس، به هنگام یکی از معدود مصاحبه‌هایش با مطبوعات، اعلام کرده بود که او باید هر سه ساعت، اطلاعاتی معادل کل کتابخانه کنگره آمریکا را تحت اداره‌اش داشته باشد.

لوازم الکترونیکی هوشمند جاسوسانی پنهان در خانه‌ها
با پیشرفت ابزارهای برقی هوشمند و استفاده هرچه بیشتر آنها به عنوان بخشی از ابزارآلات ساختمان، امکان جاسوسی خانه‌هابسیار آسان‌تر شده است. رئیس سازمان سیا، "دیوید پترائوس" با تایید این مطلب اظهار داشت که آمریکایی ها با استفاده از این وسایل این امکان را به سازمان‌های جاسوسی می‌دهند تا زندگی شخصی و خصوصی آنها را راحت‌تر تحت کنترل و نظارت قرار دهند.

دیوید پترائوس طی سخنان خود در نشست "این‌کیوتل" (IN QTel) که پیرامون عملیات‌های سرمایه‌گذاری سیا در بخش فناوری بود، بیان داشت که این وسایل جدید همچون یخچال، اجاق گاز و سامانه برق خانه که به اینترنت متصل می‌شوند می‌توانند "مفهوم رازداری و پنهان‌کاری ما را تغییر دهد."

وی افزود: «چنین ابزارهایی را می‌توان به وسیله فناوری‌هایی چون شناسایی فرکانس رادیویی، شبکه‌های حسی و سرورهای جاسازی‌شده کوچک که همگی با استفاده از محاسبات فراوان، کم‌هزینه و پرقدرت به نسل بعدی اینترنت متصل می‌شوند مکان‌یابی، شناسایی، رصد و از راه دور کنترل کرد.»

در حال حاضر یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های سازنده ریزپردازنده به نام "ARM" پردازنده‌های جدیدی را ساخته است که می‌توانند تقریباً درون تمامی وسایل خانگی جاسازی شده و به اینترنت وصل شوند تا از این طریق بتوان آنها را به همراه دیگر وسایل از راه دور تحت کنترل گرفت. این شرکت نام این محصول را "اینترنت اشیا" گذاشته است.

سؤالی که مطرح است، این است که این اطلاعات برای تحلیل و بررسی به کجا فرستاده خواهند شد. در حال حاضر سازمان امنیت ملی آمریکا NSA دست به ساخت یک تأسیسات به شدت یک‌پارچه و مستحکم 2 میلیارد دلاری در اعماق صحرای یوتای آمریکا زده است که دورتادور آن را کوه فرا گرفته است. قرار است این تأسیسات در ماه سپتامبر 2013 به طور کامل مورد بهره‌برداری قرار بگیرد.

وبگاه خبری "گیزمو" که در مورد وسایل برقی و فناوری‌های جدید فعالیت می‌کند در مورد این مرکز گفته است: «مرکز داده‌های یوتا کانون شبکه جهانی اطلاعات (GIG) به حساب می‌آید. این مرکز یک پروژه نظامی است که با چندین یوتابایت داده سروکار دارد. میزان این داده‌های به حدی زیاد است که در حال حاضر واحد شمارش دیگری برای آن وجود ندارد.»

این وبگاه می‌افزاید: «این مرکز با وجود هر یک از پست‌های شنود، ماهواره‌های جاسوسی و مرکز داده NSA که به آن متصل می‌شوند سبب می‌شود تا NSA تبدیل به بزرگ‌ترین سازمان جاسوسی جهان شود.»

بزرگ‌ترین مرکز جاسوسی اینترنتی جهان در آمریکا راه اندازی می‌شود
دولت آمریکا قصد دارد با هزینه دو میلیارد دلاری، جاسوسی اینترنتی از همه کاربران اینترنت را در سراسر جهان تشدید کند. قرار است، آژانس امنیت ملی آمریکا به بهانه جلوگیری از حملات سایبری، مرکزی را به وسعت یک میلیون مترمربع در ایالت یوتا راه اندازی کند تا بتواند همه اطلاعات انتقال یافته از طریق اینترنت را در آمریکا و خارج از آن کنترل کند.

فعالیت این تاسیسات دو میلیارد دلاری "رهگیری، کشف، تجزیه و تحلیل و ذخیره سازی حجم بالایی از ارتباطات جهانی از جمله محتوای مکالمات تلفنی، ایمیل‌های شخصی، پیام‌های متنی تلفن‌های همراه و جستجوهای اینترنتی" را در بر می‌گیرد.

همچنین این مرکز جاسوسی سیگنال‌های ارتباطی را از زمان خروج از ماهواره‌ها تا هنگام حرکت در کابل‌های موجود در زیر زمین و زیر دریاها و شبکه‌های بین‌المللی، خارجی و داخلی رهگیری می‌کند.

آژانس امنیت ملی آمریکا با استفاده از کامپیوتری که احتمالاً پر سرعت‌ترین ابر کامپیوتر جهان به شمار می‌رود، قادر است از طریق لوازم خانگی نظیر یخچال فریزرها، اجاق‌ها و سیستم‌های روشنایی متصل به اینترنت، به جمع آوری داده‌ها بپردازد.

تلویزیون هوشمند جاسوسی در مقابل دیدگان شما

تلویزیون‌های پیشرفته پلاسما و LED مدل ۲۰۱۲ سامسونگ، ویژگی‌هایی دارند که پیش از این هیچگاه شاهد نبودیم، آنها مجهز به دوربین HD، دو میکروفن و نرم‌افزارهایی برای دنبال کردن و تشخیص چهره و تشخیص صدا هستند.

با کمک این ویژگی‌ها، خریدار این تلویزیون‌ها می‌تواند با شیوه‌ای نوین بر تلویزیون وضوح بالای خود کنترل داشته باشد، این تلویزیون‌ها دیگر بیشتر شبیه یک رایانه شخصی شده‌اند و درست به همین دلیل، ممکن است هدف بعدی هکرها قرار بگیرند، هکرهایی که می‌خواهند شما و خانواده‌تان را دید بزنند و صدایتان را بشوند و اطلاعات شخصی شما را جمع‌آوری کنند.

دوربین و اتصال به اینترنت چیزهای تازه‌ای در تلویزیون‌های پیشرفته نیستند، اما از آنجا که می‌توان اپلیکیشن‌های ثالث را روی این تلویزیون‌ها نصب کرد، پیش‌بینی اینکه بشود به کمک یک اپلیکیشن مخرب و دوربین و میکروفن تلویزیون، امنیت حریم خصوصی خریدار را به مخاطره انداخت، پیش بینی بعیدی به نظر نمی‌رسد.

دوربین و میکروفن‌ها، در بالای صفحه سری ۸۰۰۰ پلاسمای سامسونگ و LED های مدل‌های ۷۵۰۰ و ۸۰۰۰ ES متصل هستند، وقتی تلویزیون به اینترنت متصل شود، کاربر امکان می‌یابد از طریق سرویس ابری سامسونگ از اپلیکیشن‌های موجود استفاده کند.

این تلویزیون‌ها، با استفاده از نرم‌افزار تشخیص چهره، کاربرانشان را شناسایی می‌کنند؛ به این معنی که تشخیص می‌دهند کدام عضو خانواده جلوی تلویزیون است و تلویزیون را برای هر فرد شخصی‌سازی می‌کنند. این تلویزیون‌ها می‌توانند به فرمان‌های صوتی هم گوش بدهند.

مسئله نگران‌کننده امکان سوءاستفاده از دوربین و میکروفن تلویزیون است، گرچه می‌توان دوربین و میکروفن را به شیوه نرم‌افزاری غیرفعال کرد، اما راه اطمینان‌بخشی برای غیرفعال کردن سخت‌افزاری آنها وجود ندارد. در تلویزیون‌ها دیگر میکروفن و دوربین به صورت وسایل جانبی با یک کابل USB به تلویزیون متصل می‌شوند و به این ترتیب اگر مایل به استفاده از آنها نباشید و می‌خواهید کاملا از امنیت و حریم شخصی خود مطمئن باشید، آنها را متصل نکنید.

به تازگی سامسونگ گفته است، در حال کار روی اپلیکیشنی است که تلویزیون‌های هوشمند را تبدیل به یک سیستم امنیتی می‌کند، به عبارتی به کاربران اجازه می‌دهد از راه دور با گوشی یا تبلت خود، محیط منزلشان را ببینند. سؤالی که پیش می‌آید این است که آیا افرد بداندیشی پیدا نمی‌شوند که بتوانند به نوعی با برنامه‌های مخرب، همین کار را بکنند؟ آیا اطلاعاتی که از طریق این نرم افزار کاربردی (app) خاص به گوشی کاربران می‌رسد، رمزگذاری شده خواهد بود؟

پروژه عینک گوگل؛ جاسوسی لحظه به لحظه و آن‌لاین

ماه ها است که در مورد عینک گوگل خبرهایی به گوش می رسد. حالا این شرکت رسما اطلاعاتی در مورد پروژه اش منتشر کرده است و می توانید با Google Glass آشنا شوید. این، اولین تصاویر منتشر شده از طرف گوگل هستند که نشان می دهند عینک این شرکت چه شکلی خواهد داشت.

گجتی که در فیلم های تخیلی سال ها آن را می دیدیم، حالا در حال تبدیل شدن به یک محصول واقعی است. گوگل یک صفحه در گوگل پلاس برای این عینک ایجاد کرده و می گوید تعدادی از کارمندانش مشغول تست این کامپیوتر پوشیدنی هستند.

یکی از نکاتی که در تک تک سرویس های جدید کمپانی گوگل لمس می شود میل به تغییر شیوه زندگی به حالت مدرن است. هم اکنون این کمپانی پرده از پروژه شگفت انگیز و جدید خود؛ یعنی عینک هوشمند بر می‌دارد. عینک های آن‌لاینی که می توانند بهترین گجت برای همراهی و کمک به شما و يا سازمان‌هاي جاسوسي باشند.

در فیلم های تخیلی حتماً تا کنون ابزارهای هوشمند بسیاری را مانند عینک، ساعت مچی و… دیده اید که به نقش اول فیلم در رسیدن به هدف خود کمک می کنند. عینک هوشمند گوگل نیز قرار است به شما در انجام کارهای روزانه کمک کند با این تفاوت که منبع اصلی این عینک برای جمع آوری اطلاعات سرویس های دیگر گوگل و شاید اطلاعات موجود دیگر در اینترنت است. این عینک در حقیقت شامل یک نمایشگر برای نمایش محتوا به شما و یک سیستم تشخیص صدا و حرکت چشم است تا بتواند خواسته های شما را انجام دهد. تنها کافی است برای استفاده از اینترنت و کمک گرفتن از این دستگاه در کارهای روزانه خود در اینترنت صحبت کنید تا همه چیز برای شما انجام شود.

هنوز از طرف کمپانی گوگل اطلاعات زیادی درباره این عینک های هوشمند که یکی از محصولات فیزیکی گوگل هستند، انتشار نیافته است اما با دیدن ویدئو انتشار یافته در سایت رسمی گوگل می توان حدس هایی از چگونگی کار این عینک و امکاناتی که قرار است در اختیار استفاده کنندگان خود بگذارد بزنیم. گوگل هم اکنون پروژه تولید این عینک ها را Project Glass نام گذاری کرده است و از کاربران خود می خواهد تا می توانند پیشنهادهای جدیدی برای افزایش کارایی این عینک های هوشمند بدهند.

این عینک ها از دیگر سرویس های ارائه شده به وسیله کمپانی گوگل مانند شبکه مجازی گوگل پلاس، نقشه گوگل، سرویس تشخیص گفتار، گوگل موزیک، تقویم گوگل و… استفاده می کند و برای پردازش اطلاعات بعید نیست تصمیم گرفته شود از سیستم عامل اندروید استفاده شود. گوگل با توسعه سرویس های مختلف هم اکنون قدرت انجام پروژه های زیادی را دارد که هر کدام از آن ها می توانند به تحولات بزرگی در تکنولوژی تبدیل شوند.


عینک گوگل؛ یک گام به تبدیل شدن به ترمیناتور نزدیک تر می شویم

 

در واقع هر آنچه كه شما مي‌گوييد، مي‌بينيد، مي شنويد و انجام مي‌دهيد تماما قابل پايش و جاسوسي مي‌شوند. اين عينك تداعي کننده فيلم ترميناتور است كه بازيگر نقش اول آن "آرنولد شوارتزينگر" با عينكي شبيه عينك گوگل به پردازش و شناسايي محيط اطراف خود می‌پرداخت.

گرچه می توان بروز و ظهور فناوری های نوین را در راستای تحول زندگی بشر و آسان کردن شرایط زندگی نیز تفسیر کرد، اما این مسئله نباید منجر به نادیده انگاشتن یا ساده نگریستن به تهدیدات همراه با این فناوری ها شود.

آگاهی از وجود تهدیداتی که همراه با ابزارهای نوین زندگی می تواند حریم خصوصی ما را نقض کند، موجب هوشیاری بیشتر ما در استفاده از این فناوری ها خواهد شد.

حتی با حذف احتمال دسترسی سازمان های اطلاعاتی و نفوذ آن ها به سیستم های هوشمندی که به طور روزمره استفاده می کنیم -از قبیل تلفن همراه، مانیتور، لپ تاپ و تلویزیون های هوشمند- این احتمال قوی تر همواره پابرجاست که شرکت سازنده این ابزارها به راحتی قادر به کنترل، پایش و ذخیره اطلاعات پیرامون این دستگاه ها هستند و هیچ تضمینی هم برای حفظ حریم مصرف کنندگان وجود نداشته و نخواهد داشت.

همانند تهدیدات سایبری و لزوم چاره اندیشی برای به حداقل رساندن خطرات آن با طراحی های بومی و مستقل از شبکه جهانی، باید راه کاری هم برای مقابله با تهدیدات نوین و ورود ابزارهای جاسوسی به زوایای زندگی مردم یافت تا آنچه امروز به عنوان نقض حریم خصوصی دامن‌گیر بسیاری از شهروندان اروپایی و آمریکایی شده است، گریبان مصرف کنندگان آن در کشور را نگیرد.

منبع: http://www.gerdab.ir