هنر رزمی از رزم ریشه گرفته که به معنی مبارزه می باشد . پرورش روح و جسم برای مبارزه ، پرورشی خاص است روشهای متعددی را در بر دارد ، یکی از اولین کارها که یک مبارز باید انجام دهد پرورش جسم است . جسم به وسیله مشقت و سختی دادن به آن پرورش یافته و به حد اعلاء می رسد که در ورزشهای رزمی این مشقت اکثرا به وسیله تمرینات برنامه ریزی شده انجام می پذیرد . تغذیه مناسب به همراه برنامه تمرینی صحیح مکمل هم هستند.

بعد از پرورش و آماده نمودن جسم نوبت به تکنیکها و تاکتیکهای مبارزه می رسد که این مورد نیز در ورزشهای رزمی نسبت به نوع مبارزه برنامه ریزی شده است و اکثرا روش آموزش فنون چنین است که یک هنرجو در مرحله اول ، اجرای صحیح تکنیکها و فنون را فرا می گیرد و به وسیله تمرینات مدام ریتم صحیح را درمی یابد ، بعد از آن نوبت به قدرت و سرعت بخشیدن به حرکات است . که در نهایت یک فایتر روش کاربرد این فنون را در مبارزه می آموزد .

بعد از طی کامل مراحل بالا نوبت به تقویت و تاثیر نیروی درونی در مبارزه و فنون و حرکات می رسد که یکی از روشهای تقویت نیروی درونی در هنرهای رزمی تمرینات « تای چی چوان » است . این تمرینات علاوه بر افزایش تمرکز فکر و آرامش در مبارزه ، نیروی خاصی را به فنون و حرکات اضافه می نماید که باعث کارآیی برتر تکنیکها می شود . موثرترین عامل پیشرفت یک مبارز ، مربی آشنا به تمامی علوم مبارزه است . به ندرت یک مبارز بدون داشتن استاد خوب موفق می شود . این را هم باید یادآور شد که مراحل باید باید مرحله به مرحله به انجام برسد به طوری که در مرحله دوم ، تمرینات مرحله اول نیز تکرار و تمرین می شود .