انواع داچی(ایستادن یا گارد)

اصول پيشرفت در انجام تکنيک‌های کاراته، بدست آوردن فرم صحيح و تعادل است. برای اينکه تکنيک‌ها سريع، بطور صحيح، با قدرت و به نرمی انجام شوند، ايستادن يا داچی بايد قوی و مقاوم باشد .در کاراته، ايستادن يا داچی به موقعيت قسمت پايين بدن، يعنی باسن و پاها اشاره دارد که در حقيقت حامل قسمت بالای بدن می‌باشند، لذا هنگامی که فرم بدن در بهترين حالت ممکنه باشد، تکنيک‌ها نيز به بهترين شکل انجام می‌شوند. اين مسأله در لحظه‌ای که تکنيک اجرا می‌شود به حداکثر اهميت خود می‌رسد. اهمیت ایستادن در اجرای حرکات انکار ناپذیر است، از این رو یک کاراته کا نیاز به ایستادن محکم و مطمئن دارد. تقسیم بر روی پاها و حفظ تعادل و پایداری در اجرای تکنیک از طریق مرکز ثقل بدن و حرکت مماس پا بر روی زمین و ارتفاع ثابت بدن (سر و مفاصل ران) در درجه ی اول قرار دارد.

 

نکات مهم در داچی‌ها

1.     کشش زانو‌ها: مجسم کنيد که خطی دو زانو را به يکديگر متصل کرده و آنها را بطرف خارج از دو طرف می‌کشد. زانوها را با قدرت به دو طرف آن خط بکشيد.

2.     زانوها و قوزک پا: زانوها و قوزک‌های پا بايد به اندازه کافی و مؤثر و با قدرت خم شوند.

3.     کف پا: کف پاها بايد تماس کامل با زمين داشته باشند، انگار که با چسب چسبيده‌اند.

4.     موقعيت باسن: موقعيت باسن، بر حسب نوع داچی تفاوت کرده و بايد بطور صحيح حفظ شود.

5.     مرکز ثقل: برای داشتن قدرت زياد و ايستايی و مقاومت، لازم است که احساس شود که فاصله بين ناف و مقعد، در کوتاهترين حد ممکنه می‌باشد. ارتفاع مرکز ثقل بدن نيز از اهميت زيادی برخوردار است، هر چقدر ارتفاع مرکز ثقل بدن کمتر باشد، داچی از مقاومت بالاتری برخوردار می‌شود.

هی سوکو- داچی( ایستادن معمولی)

 در حالیکه پاها را در کنار یکدیگر و در خط موازی قرار می دهید، بایستید بطوریکه پنجه پاها بطرف جلو باشد و پنجه پا به يكديگر چسبيده باشد.

یوی- داچی(فودو داچی، ایستادن آماده)

این نوع ایستادن اولین داچی در داي دو است و به آن ایستادن به  حالت آماده  می گویند که قبل و بعد از تمام تمرینات ، به این حالت استقرار یافته و منتظر دستور بعدی می مانیم .پاها را به اندازه عرض شانه باز نموده و انگشتان پا را به بیرون متمایل کنید .دست ها به صورت مشت گره کرده با زاویه شکسته از آرنج در امتداد  بدن قرار دهید . وزن را 50 - 50  بین دو پا تقسیم کنید.

گامائه( گارد آزاد، حالت مبارزه)

پاها بطول یک قدم و باندازه عرض شانه از هم فاصله می گیرند. دستها بصورت مشت و باندازه حدوداً یک مشت، با صورت فاصله دارند(گارد بوکس). پنجه پاها کمی بسمت داخل قرار می گیرند و وزن بدن بطور مساوی روی پاها تقسیم می شود.

زن کوتسو- داچی( ایستادن متمایل به جلو)

یکی از پاها را بطرف جلو قرار دهید و زانوی پای جلویی را خم کنید و پای عقبی را در خط مستقیم نگاه دارید. پای جلویی، مستقیماً بطرف جلو قرار می گیرد و پای عقبی نیز کمی بطرف خارج قرار می گیرد. فاصله پای جلو تا به عقب برابر است با حدوداً دو عرض شانه در یک زاویه 30 درجه. پای جلو 70 درصد وزن بدن را تحمل کرده و نسبت به زمین عمود می باشد.

کیبا- داچی(ایستادن پا باز و نیمه نشسته)

 پشت را صاف نگاه داشته، پاها را بفاصله دو عرض شانه از هم قرار داده و پنجه ها را رو بجلو قرار دهید. حال زانوها را همزمان خم کنید و رو به بیرون دهید، تا بحدی که جلوتر از پنجه ها قرار گیرند. این داچی تمرین خوبی براي تقویت پاها و تعادل بالا تنه می باشد . وزن را 50 –  50  بین  پاها  تقسیم  کنید.

سانچین- داچی( ایستادن به حالت ساعت شنی)

در حالی که یک پای خود را به جلو آورده  انگشتان پا را به طرف داخل جمع می کنید  و انگشت پای دیگر را نیز به داخل جمع کنید و بدون آن که به زانو ها فشار بیاورید در یک حالت انعطاف پذیر بایستید. تقسیم وزن بدن به صورت 50 – 50  بر روی دو پا است

شی کو- داچی( ایستادن بحالت کشتی سومو)

پاها را به اندازه 2 برابر عرض شانه باز کنید و پنجه ها را بطرف خارج قرار دهید. ابتدا پاها را در خط مستقیم و پس از آن در حالت نیمه چمباتمه قرار دهید. نکته بسیار مهم در این داچی عمود بودن بالا تنه بدن نسبت به زمین می‌باشد.

کوکوتسو- داچی( ایستادن متمایل به عقب)

 یکی از پاها را بطرف جلو بگذارید و به پنجه های آن پا فشار وارد کنید و سینه و قسمت پشت بدن را بطرف عقب تکیه دهید. پنجه پای راست، مستقیماً بطرف جلو قرار می گیرد. 70 درصد از وزن بدن را بر روی پای عقبی و 30 درصد از وزن بدن را بر روی پای جلویی منتقل کنید.

موسوبی- داچی( ایستادن پنجه باز)

مانند هی سوکو داچی، با این تفاوت که نوک پنجه ها بطرف خارج قرار می گیرد. پاشنه ها را در کنار یکدیگر قرار داده و در خط مستقیم بایستید.

نکو آشی- داچی(ایستادن پا گربه ای)

پای عقب را که حامل بیشترین وزن بدن می باشد، با زاویه 45 درجه رو به جلو قرار دهید. پای جلو را با کمی فاصله ، کمی خم کرده و به روی بل پا قرار دهید. وضعیت پا در این حالت، مشابه حالت پای عقبی گربه است. یکی از پاها را بطرف جلو بگذارید، قسمت روی آن پا را خم کنید. بنابراین، پاشنه پا بالاتر از سطح زمین قرار می گیرد و در حقیقت از روی زمین بلند می شود. 90 درصد از وزن بدن را بر روی پای عقبی منتقل کنید. بنابراین پای جلویی، همواره در حالت آماده باش برای لگد زدن است.

هی کو- داچی( ایستادن موازی)

 مانند هی سوکوداچی، با این تفاوت که پاها در حالت باز قرار می گیرند و تقریباً به اندازه عرض شانه باز می شوند.

اوچی داچی- جی داچی(ایستادن پنجه کبوتری)

مانند یوی داچی است، با این تفاوت که سر پنجه پاها بسمت داخل می باشد.

سوری آشی- داچی(ایستادن مرغ ماهیخوار)

نام دیگر آن پا لک لکی است. مانند ایستادن لک لک در حالیکه یکی از پاها بالا آمده و در کنار زانوی پای دیگر قرار می گیرد. کاربرد آن در تمرین ضربه یوکو گری از پهلو می باشد.

کاکه- داچی(ایستادن پا قلاب)

یکی از پاها پشت پای دیگر قرار می گیرد و هر دو پا تا حدودی روی پنجه قرار می گیرد. کاربرد این داچی در ضربه یوکو گری پهلو در حالت حمله می باشد.