جاپو( مشت مستقیم)

جاپو یکی از مهمترین ضربات دست می باشد. در هنگام ضربه زدن، دست را از همان نقطه ایی که در گارد قرار گرفته، حرکت میدهیم و طوری چرخش را انجام دهیم که وقتی ضربه به صورت و یا بدن حریف برخورد کرد، محل اصابت مشت جلوی سیکن باشد و دقت کنید وقتی میخواهید این ضربه را بزنید، با پیچیش کمر و کپل و کتفهایتان همراه باشد تا بتوانید نیروی بیشتری را انتقال بدهید. به این نکته توجه کنید که هنگامی که با یک دست ضربه را می زنید دست عکس العمل شما باید در کنار  فکتان باشد و همچنین در این ضربه فقط هنگام ضربه زدن با دست عکس العمل (دستي كه پاي موافق آن در گارد، عقب قرار گرفته)، پای موافق آن بمنظور نفوذ و تأثیر بهتر ضربه، روی پنجه می چرخد.

 

هوکو( مشت دورانی)

معنی لغوی هوکو یا همان هوک، مشت دورانی از بغل می باشد. دقت کنید که در هنگام ضربه زدن دستهایتان نباید به هیچ عنوان از عرض شانه هایتان تجاوزکند و همچنین باید دقت کنید که دستتان نباید بیشتر از 100 درجه و کمتر از 90 درجه باز باشد و ضربه درست از همان جایی که دستتان در گارد قرار گرفته شروع به حرکت نماید و نقطه آغازین ضربه شما باشد و نقطه برخورد مشت شما با بدن حریفتان سیکن هایتان باشد و در هنگامی که ضربه به بدن حریفتان که برخورد میکند باید سیکن هایتان بر بدن حریف عمود شود تا بتواند تأثیر خود را بگذارد. توجه داشته باشید که هر قدر این ضربه را سریعتر و با قدرتتر و همچنین بتوانید با طی مسافت کمتری هدایت کنید قاعدتاً موفقتر خواهید بود. در هنگام ضربه زدن با هر دستی که ضربه را هدایت می کنید باید پای موافق با همان دست روی پنجه چرخش داشته باشد که این چرخش با پیچش کمر و کپل و کتفهایتان همزمان انجام می گیرد تا بتواند با این کار نیروی وزن خودتان را با ضربه زدن، منتقل کنید.

آپو( مشت از پایین به بالا)

 آپو یا همان آپرکات، ضربه ای بسیار قدرتمند و زیبا میباشد که اگر یک رزمی کار بتواند از این ضربه در جا و زمان مناسب استفاده کند می تواند ضربه ای بسیار خطرناک باشد. دقت کنید که در هنگام ضربه زدن دستهایتان با یک پیچش ربع دایره شروع به حرکت به سمت بالا مینماید و در این ضربه نیز باید دقت کنید که دستهایتان از 90 تا 100 درجه بیشتر و یا کمتر باز نباشد و نکته بسیار مهمی که بیشتر رزمی کارها به هنگام استفاده در مبارزه آن را رعایت نمی کنند این است که نباید در هنگام ضربه زدن، مشت شما از گره کمربندتان پایین تر برود، زیرا در این صورت اگر یک مقدار حریفتان سریع باشد می تواند  ضربه شما به راحتی دفاع کند. پس هرچقدر ضربه شما جمع تر و به اصطلاح رزمی کاران ریزتر باشد، کارایی بیشتر و بهتری خواهد داشت و توجه کنید که پیچش کمر و کپل و بازهم کتف در این ضربه نیز نقش بسزایی را در انتقال نیروی وزن شما در هنگام ضربه زدن ایفا می کند.

سوکی( ضربه مستقیم)

این ضربه همانند جاپو است، با این تفاوت که ضربات از کنار کمر باز شده و به همان نقطه باز می گردد و موارد استفاده آن بیشتر در رشته های کنترلی است.

هیجی، ال بو، امپی( ضربه با آرنج)

هیجی یکی از ضربات بسیار قدرتمند می باشد به این دلیل که این ضربه با یکی از درشتترین مفصلهای بدن یعنی آرنج زده می شود.  بازهم در هنگام شروع کردن ضربه باید دقت کنیم که دستهایتان از همان نقطه ایی که در توضیح گارد گامائه گفته خواهد شد، شروع به حرکت نماید و تا آنجایی که می توانید ساعد را به سمت بازو، نزدیک کنید زیرا این کار باعث می شود که عضله ایی که در ساعد وجود دارد، با عضله بازو سفت شوند و عضله بزرگتری را به وجود آورند. توجه کنید که اگر بخواهید ضربه را به صورت حریف هدایت کنید باید مشتتان از جلوی گردنتان گذر کند و اگر بخواهید این ضربه را به سمت بدن حریف هدایت کنید باید مشتتان از جلوی سینه هایتان گذر کند. این نکته را توجه داشته باشید که این ضربه را باید در فاصله کم و در نزدیکی حریف بکار ببرید.

اوشیرو اورا  اوراکن، بک پانچ(ضربه دورانی با پشت مشت)

این ضربه با چرخش 180 درجه ای گارد رزمی کار به سمت جلو شروع می شود. در انتهای چرخش، دست رزمی کار از کنار گردن، شروع به باز شدن می کند. بعبارت دیگر در فاصله 45 درجه قبل از صورت حریف، ضربه شروع می شود و اوج ضربه با پشت سیکن بر روی صورت حریف می باشد.

توجه: درتمامی ضربات دست که برایتان تشریح کردیم، بعضی از نکات هستند که در تمامی ضربات دست مشترک می باشند. برای مثال پیچش کمر و کپل و کتفها در تمامی ضربات دست برای انتقال نیرو باید رعایت شود و یا پیچش بر روی پنجه پا باید در ضربات هوکو و هیجی و آپو رعایت شود.

  

کیای، فراتر از اجرای تكنيك

وقتي كه كمربند سفيد هستيد اجراي ضربات بدون كياي قابل قبول است. با اين وجود هر گونه تنفس يا كياي آرام باعث محافظت كامل يا مزاياي ديگر قدرت و فرياد خواهد شد. مادامي كه در حال صعود به درجات بالاتر مي باشيد، به همان نسبت بايستي روش استفاده صحيح ازكياي مورد توجه قرار گيرد. اين امر بر فرياد ناگهاني متمركز شده و فرياد هاي بلند در ناحيه هارا(شكم) شما ايجاد مي شود. اولين مزيت آن ارتباط شما با اين مكان يعني مخزن قدرت شماست. اوياما اعتقاد داشت كه ناحيه فوق مركز قدرت و فكر رزمي كار است و بايستي از اين نقطه ضربات را به دستها و پاها منتقل نمايد. هر كياي بلند باعث تقويت وضعيت بدني میشود. اين امر همزمان باعث كشيده شدن انرژي تازه به درون بدن شما نيز مي شود. به اين ترتيب با قدرت تمام انرژي خود را در مسير مشخص صرف می نمائيد. وقتي اين كار بطور صحيح اجرا شود، باعث افزايش قدرت ضربات و اعتماد به نفس خواهد شد. از طرف ديگر بايد توجه داشته باشيد، هنگامي كه با كياي، تكنيكي را روي حريف اجرا مي نمائيد، عضلات كاملاً منقبض مي شود و اثر ضربه احتمالي حريف روي شما به حداقل خواهد رسيد. همچنين از نظر روحي و رواني شما را آماده و حريف را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد.

تکنیکهای پا،لگد(گری)

ضربات پا، قدرتی معادل 5 برابر قدرت ضربات دست را ایجاد می کنند و تقریباً 70 درصد از تکنیکهای کاراته، مستلزم استفاده از ضربات پا است. از طرف دیگر اگر بخواهیم پاها را با دستها مقایسه کنیم، باید بگوییم اگر چه پاها، قوی و نیرومند هستند اما فاقد سرعت می باشند. استفاده مؤثر از ضربات پا مستلزم این است که ما تمام تلاش و کوشش خود را صرف رفع دو نقص فوق بنمائیم. اگر بدن از حالت تعادل خارج شود، تکنیکهای پا، در حدود 60 الی70 درصد از قدرت و نیروی خود را از دست می دهند. اگر پای شما فاقد سرعت باشد، حریف می تواند پای ضربه زننده شما را بگیرد و بنابراین کندی حرکتی موجود در این تکنیکها می تواند وخیم و مهلک باشد. مهمترین عامل در اجرای تکنیکهای پا این است که با قدرت و نیروی بسیار و بسرعت لگد بزنید و بهمین ترتیب، پای خود را بسرعت عقب بکشید. همواره بدن خود را در یک حالت تعادلی و در یک خط مستقیم و عمودی نگاه دارید و بعبارت دیگر، شما باید نیم تنه فوقانی بدن و پای تکیه گاه خود را همواره در یک خط مستقیم و عمودی نسبت به زمین نگاه دارید. اگر نتوانید به این ترتیب لگد بزنید، بدن شما تعادل خود را از دست خواهد داد. اگر نیم تنه فوقانی بدن شما در هنگام لگد زدن، بطرف عقب خم شود، هر نوع قدرت و نیروی بکار گرفته از طرف شما با شکست مواجه خواهد شد و اگر حریف، پای ضربه زننده شما را بگیرد، مسلماً قادر به فرار از دست او نخواهید بود. حتی اگر لگد شما به هدف خود اصابت کند و اگر نیمی از قدرت بدنی شما، بطرف عقب متمایل شود، نیمی از قدرت لگد شما کاسته خواهد شد. تکیه دادن نیم تنه فوقانی بدن بجلو نیز به همان اندازه بد خواهد بود، زیرا صورت شما بطرف جلو قرار می گیرد و هدف خوبی را برای اصابت ضربه حریف فراهم می کند. اگر خط مرکز ثقل بدن شما بطرف جلو قرار گیرد، قوسی که در طی آن پای ضربه زننده به پیش می رود، کاسته میشود و از قدرت پای ضربه زننده شما نیز بهمان نسبت کاسته خواهد شد. بعلاوه اگر نیم تنه فوقانی بدن شما بطرف جلو متمایل شود، در هنگامی که تلاش می کنید پای خود را پس از ضربه زدن به عقب بکشید، تعادل خود را از دست خواهید داد. پس تعادل و استواری 2 اصل مهم کاراته را تشکیل می دهند. برای پیشرفت در سرعت، وجود تعادل و بالانس، ضروریست و برای پیشرفت در تعادل، وجود سرعت ضروریست و این 2 اصل از یکدیگر جدا نمی شوند و همواره مکمل یکدیگر هستند. دقت کنید که در هنگام زدن تمامی ضربات دست و پا باید محل اصابت ضربه خود را 10 سانتی متر عقب تر در نظر بگیرید در این صورت خواهد بود که ضربه شما کارایی بیشتری را خواهد داشت. همچنین دقت کنید که در هنگام زدن تمامی ضربات پا باید گارد دستهایتان را که بالا تنه خود را پوشانده است را حفظ کنید و تحت هیچ شرایطی گارد دستهایتان را بهم نزنید. و همچنین در هنگام زدن ضربات پا باید در ابتدای ضربه حتما زانویتان را به طرف شکم جمع کنید البته در بعضی لگدها مانند گدان، باید به مقدار کمی به طرف شکم خود جمع کنید و در هنگام ضربات پا نیز مانند ضربات دست باید طوری ضربه را بزنید که بتوانید به طور کامل از نیرو، و وزن خود برای ضربه زدن استفاده کنید. 

گدان ، مواشي گري گدان

یکی از ضربات کلیدی و قدرتمند پا است. مراحل انجام این ضربه مانند مواشی گری می باشد با این تفاوت که با استفاده از ساق پا انجام می شود و محل زدن ضربه، قسمت داخلی و خارجی ران پا می باشد. در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود. وقتی که شروع به زدن ضربه می کنید باید پای ضربه زننده را از همان جایی که در گاردتان قرار گرفته بلند کرده و زانویتان را یک مقدار به طرف شکم جمع کنید و بعد پایتان را از زانو بازکرده و بدنتان را به طرف شرایط صفر درجه سوق دهید و ضربه خود را وارد نمایید. دقت کنید که حتما ضربه ایی که می زنید با ساق پایتان زده شود. دقت کنید که در طی ضربه زدن پای عکس العملتان که بر روی زمین قرار گرفته به هیچ عنوان نباید از زمین جدا شود و باید به طور کامل بر روی زمین قرار گرفته باشد و فقط در طول ضربه زدن بر روی پاشنه پا چرخش خواهید داشت .که این کار با پیچش کمر و کپل برای انتقال نیروی وزن همراه خواهد بود. توجه داشته باشید که اگر بدنتان را در شرایط صفر درجه (بدن به صورت تیغه) قرار ندهید، ضربات شما ناقص خواهد بود و نمی تواند آن نیروی مورد نظر را انتقال دهد.

مای گری(ضربه پا به جلو)           

ضربه ی مای گری به معنی لگد مستقیم به جلو می باشد که به صورت پیستونی هدایت می شود. در این ضربه ابتدا زانو را به سمت شکم جمع کرده و با هدایت کپل با نوایشته (سینه کف پا ) به شکم، سینه یا چانه حریف اصابت می کند. باید دقت داشته باشید که هنگام ضربه حریف را هول ندهید.هرچه سرعت بالاتر رود، ضربه بهتر خواهد بود. برای زدن این ضربه، سعی کنید تا اول انعطاف بدن خود را بالا برید و سپس برای افزایش سرعت در حرکت تمرین کنید. پس از ضربه اتمام ضربه، مراحل بصورت عکس تکرار می شود. دقت شود تمامی این مراحل بسرعت و پشت سرهم انجام می شود و در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود.

مواشی گری( لگد دورانی به جلو، ضربه نیم دایره ای پا)

براي زدن اين ضربه , ابتدا پا همراه با چرخش بدن به صورت دوراني حركت مي كند. سپس پا از ناحيه زانو باز شده (پا به صورت نیم دایره باز شده) و در امتداد بازوي مخالف و روبروي بدن قرار مي گيرد و با یک چرخش به موقع كپل ضربه را به سمت سر یا بدن حریف هدایت می کنید. باید توجه داشته باشید که سرعت در این ضربه تأثیر به سزایی دارددر لحظه زدن ضربه بدن و پاها بايد در يك راستا قرار گيرد. پس از ضربه اتمام ضربه،  مراحل بصورت عکس تکرار می شود. دقت شود تمامی این مراحل بسرعت و پشت سرهم انجام می شود و در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود. البته این ساده ترین نوع است و انواع پیشرفته تر در درجات بالاتر آموزش داده خواهد شد.  اين ضربه معمولاً با روي پا زده مي شود. ضمناً مي توان براي بالا بردن قدرت ضربه هنچنين تأثير بيشتر بر روي حريف  با ساق پا نيز تمرين نمائید. ماواشی گری هم نیاز به سرعت بالا و هم انعطاف بدنی دارد. حفظ تعادل بدنی نیز در زدن این ضربه موثر است. سعی کنید تا طوری تمرین کنید که روی یک پا تا چند دقیقه بتوانید بایستید.

یوکو گری(لگد به پهلو)

این تکنیک با استفاده از تیغه خارجی و پاشنه پا انجام می شود که به دو صورت قابل انجام است. ابتدا زانوی پای خود را خم کرده و تا حدیکه مچ پای ضربه زننده از زانوی پای تکیه گاه بگذرد، بالا بیاورید. نوع اول، پا را در امتداد بدن به پهلو بسمت حریف پرتاب می شود که باید همزمان کپل داخل و پای ضربه زننده قفل شود. پس از ضربه تمامی مراحل بصورت عکس انجام می شود. نوع دوم نیز مانند نوع اول می باشد، با این تفاوت که چون ضربه، روبرو زده می شود، پای تکیه گاه ابتدا 90 درجه چرخیده و در هنگام ضربه 90 درجه دیگر نیز می چرخد. دقت شود تمامی این مراحل بسرعت و پشت سرهم انجام می شود و در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود.             

هیزا گری( ضربه با زانو)

از آنجایی که زانو درشت ترین مفاصل پا است، هیزا گری یکی از ضربات بسیار خطرناک و کارساز می باشد که اگر به طور کامل به بدن حریف انتقال داده شود باعث مصدومیت شدید حریف خواهد شد. برای این ضربه باید از دستهایتان نیز استفاده کنید. برای زدن این ضربه ابتدا پا را از زمین بلند کرده و زانو را به طرف شکم جمع کرده و بعد بوسیله دستهایتان بدن حریف را می گیرید (اگر می خواهید این ضربه را به شکم حریف بزنید، باید با دست شانه های حریف گرفته و به طرف خود بکشید و در همان لحظه نیز لگد را با زانو به شکم یا آبگاه حریفتان بزنید. ولی اگر می خواهید این ضربه را به صورت حریف بزنید باید با پشت دستهایتان سر حریف را گرفته و به طرف پایین بکشید و در همان هنگام نیز ضربه را با زانو به صورت حرفتان بزنید و بعد با دادن باسنتان بطرف داخل بدن و کمی نیز بندتان را به طرف عقب متمایل کرده و ضربه را بطور کامل به حرفتان می زنید. باید دقت کنید که وقتی ضربه می زنید حتماً باید پنجه پایتان به طرف پایین کاملاً کشیده باشد. این ضربه را به دو روش می توانید بزنید. روش اول همان است که تشریح شد و روش دوم که یک نوع از انواع هیزا گری محسوب می شود، بهمان صورت قبل اما به جای اینکه ضربه را به طور مستقیم به حرفیتان بزنید به شکل دورانی به بدن حریف می زنید که اگر بخواهید این لگد را به بدن حرفتان بزنید محل اصابت پهلو، زیر بغل، شکم و سینه حریفتان خواهد بود.

اوشیرو گری( لگد مستقیم به عقب)

این تکنیک با استفاده از پاشنه پا و تیغه خارجی پا، انجام می گیرد که حالت ضربه مانند یک قوس صعودی، از پایین به بالا است. ابتدا پای تکیه گاه را 180 درجه بسمت داخل بدن، چرخانده و همراه با چرخش کمر، پای ضربه زننده تا بالای زانوی پای تکیه گاه بالا می آید. همزمان با دیدن حریف از بالای کتف ضربه بسمت حریف پرتاب می شود و پای ضربه زننده از ناحیه ران و کمر قفل می شود. پس از ضربه اتمام ضربه، مراحل بصورت عکس تکرار می شود. دقت شود تمامی این مراحل بسرعت و پشت سرهم انجام می شود و در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود.  

اوچی مواشی گری( لگد دورانی از داخل به خارج)

ابتدا پای ضربه زننده بصورت کشیده و صاف، طی یک حرکت دورانی از داخل بسمت وسط بدن حریف حرکت میکند و بالا می آید. سپس با پاشنه و کف پا به صورت حریف اصابت کرده و پایین می آید. در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود.   

سوتو مواشی گری( لگد دورانی از خارج به داخل)

مراحل انجام این ضربه مانند اوچی مواشی گری می باشد با این تفاوت که دوران پا، از خارج بدن بسمت وسط بدن حریف انجام می گیرد. در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود. 

اوشیرو مواشی گری( لگد دورانی از پشت)

مانند تکنیک اوشیرو گری بدن می چرخد. پای ضربه زننده، طی یک حرکت دورانی از پشت با استفاده از پاشنه پا، از زاویه 45 درجه نسبت به حریف باز شده و به سر حریف زده می شود. در هنگام ضربه زدن بخاطر بسپارید که پاشنه پای تکیه گاه شما از روی زمین بلند نشود.    

اورا مواشی گری

همانند اوشیرو مواشی گری می باشد منتهی دیگر چرخش 180 درجه را ندارد و در حالت عادی و از جلو زده می شود.

کانستسو گری( لگد به مفصل پا)

این ضربه همانند ضربه یوکو گری می باشد، با این تفاوت که به مفاصل پا ضربه زده می شود. انجام این ضربه در مسابقات دای دو، چنانچه از روبرو زده شود، خطا محسوب می شود.

کین گری(لگد به کاپ حریف)

ابتدا زانوی خود را خم کنید. از زانو بعنوان تکیه گاه استفاده نمائید و با استفاده از قسمت روی پا به کاپ حریف لگد بزنید. سپس پا را خم کرده و در جای اولیه خود قرار دهید. انجام این ضربه در مسابقات دای دو، خطا محسوب می شود. 

که آگه( لگد مستقیم بالارونده)

حرکتی کششی است، جهت گرم شدن پا به چند صورت انجام می شود. مای که آگه(کشش پا از روبرو)، یوکوکه آگه(کشش پا از پهلو)، اوشیروکه آگه(کشش پا از پشت). پای خود را مستقیم بالا آروده و پایین می آوریم.