حضرت آدم : خداوندا اگر انسان ها را مانند هم می افریدی و به همه انها به یک اندازه می دادی بهتر نبود در این صورت آنها به هم تعدی نمی کردن ...

خداوند : ای آدم تو به واسطه ی روحی که از من داری سخن می گویی و عالم به علوم من نیستی ، من یکی را (کور ) یکی را ( معلول) یکی را (فقیر) و یکی را (ثروتنمند) و حتی بعضی را بدون عیب خلق کردم ... تا بینا به کور نگاه کند و شکر نعمت کند ، کور بر بلای خود صبر کند تا اجرش را بدهم ، و غیره ، اینها لازمه خلقت بود تا بدین صورت ازمایشها انجام پذیرد ...
(حدیث قدسی) خلاصه اش کردم